POUR DEFENDRE LES AUTİSTES : ACCEPTER, RESPECTER ET INTEGRER - OTİZMLİ ÇOCUĞU KUCAKLAYIN KARŞINIZA ALMAYIN

Mon fils m’a dit :

“Je veux que l’on me comprenne, que l’on m’entoure, que l’on soit à mon écoute et que l’on soit patient avec moi. Je veux que l’on arrête de me parler de ma différence, de dramatiser tout sujet me concernant et de me dire que je ne peux pas réussir. Je veux que l’on me fasse confiance. Parfois, j’ai des crises “troubles de comportements”,  j’en suis conscient mais je ne fais pas exprès, je  peux alors me bloquer psychologiquement. C’est du à un dysfonctionnement dans mon cerveau. Lorsque ces crises arrivent, j’ai besoin d’être entouré des gens qui me soutiennent, me rassurent et me permettent de me reprendre, 1 ou 2 personnes qui communiquent positivement avec moi peut suffir pour terminer ma crise, je ne veux pas que des personnes paniquent ou tremblent autour de moi et dramatisent mes crises. Quand mes crises ne sont pas comprises alors  je suis triste,  je me referme et je me bloque psychologiquement, je ne peux pas exprimer mes émotions comme vous. J’aime mes amis et j’en ai dans ma nouvelle classe, je rigole avec eux, je participe en cours intelligemment et je suis heureux dans mon école, Je n’ai pas de notes cette année mais je peux réussir”.

Oğlumun dediği :

“Beni anlamalarını istiyorum, beni kucaklamalarını, benim söylediklerimi dinlemelerini ve sabırlı olmalarını. Farklılığımdan sürekli bahis edilmesinden hoşlanmıyorum, başaramayacağım söyleniyor ve davranışsal her konu benimle ilgili büyütülüyor bu durumdan çok üzüntü duyuyorum. Bana güven duyulmadığını düşünüyorum. Krizleirm oluyor bunalr elimde değil ve beynimde bir bozukluktan ötürü meydan à geliyor. Kriz anında yanımda olacak bir veya 2 kişi beni anlayan krizimin hem bitmesi ve azalması için çok faydalı olur. Diğer insanlar yüksek endişeli, durumu drama gibi gösterenler, korkanlar, titreyenler, bu alanda eğitim ve deneyimi  olmayan kişiler bana zarar veriyorlar. Anlaşıl madığımda veya yanlış anlaşıldığımda, kitleniyorum, donuyorum,  bloke oluyorum ve üzülüyorum. Duygularımı sizin gibi kolayca ifade edemiyorum. Bu sene arkadaşlarım var, sınıfta katılım gösterebiliyorum, arkadaşlarımla eğleniyorum. Bu sene notlarım yok henüz ama başarabilirim bana güvenin.”